پیشنهاد به موسوی: پیگیر ملی شدن دوباره نفت باشید

یکی از خوانندگان سایت، پیشنهادی را در قالب متن زیر به مهندس موسوی ارائه کرده و از ما خواسته است که آن را منتشر کنیم. پیشنهاد قابل تأملی به نظر می‌رسد و لااقل نکات خوبی در آن نهفته که ممکن است در آینده سیاسی کشور به کار بیاید. نام نویسنده محفوظ است، اما متن پیشنهاد وی را بی‌کم و کاست بخوانید:

جناب آقای میرحسین موسوی، رئیس‌جمهور قانونی ایران

شروع حرکت منسجم حضرت عالی در قالب تشکیلات سبز امید موجب خرسندی است ولی بیشتر از آن تلاش برای برقراری نظمی نوین در جهت احقاق حقوق مردم و برقراری دائمی عدل و داد و نیز جلوگیری از بوجود آمدن شرایطی است که افراد سودجو با استفاده از آن شرایط بتوانند قدرت را یکجا در اختیار خود درآورند و این هدف به نحو نیکویی می تواند در قالب اهداف تشکیلات شما قرار گیرد و به کمک مردم و نخبگان به امید خدا به مرحله عمل برسد.

و اما منظور اینجانب از این مقدمه، بیان مصداقی بود که به نظر بنده یکی از مشکلات اساسی این مملکت در قرن اخیر بوده است و تا این مشکل حل نشود، معضل دیکتاتوری در این ایران حل نخواهد شد. در آن سالی که دکتر مصدق نفت را ملی اعلام کرد در واقع نیت آن را داشت که منافع حاصل از فروش نفت به جیب همه مردم برود و ایشان بر این گمان بود که حکومت حتی از نوع سلطنتیش، در محدوده قانون مجبور است سود حاصل از فروش نفت را واقعا به دست مردم برساند.

ولی در سال های اخیر به دنبال افزایش بسیار زیاد قیمت نفت و سود هنگفت و بادآورده آن ما شاهد نوعی از خصوصی شدن دوباره صنعت نفت هستیم که در خفا انجام شده است و مردم عادی غافل از این حیله به هیچ وجه متوجه این دزدی بزرگ نشده اند.

خلاصه کلام اینکه درامدهای نفتی و واریز شدن پول های آن به کیسه دولت سبب بوجود آمدن نظام دیکتاتوری در ایران است که این روزها شاهد آن می باشیم و تا روزی که این درامد در کیسه حکومت برود ظالمان در کمین هستند تا با ایجاد تسلط در دولت و حکومت و با بهانه های واهی نظیر اجرای حکومت اسلامی، این ثروت خدادادی را به یغما برده و برای مردم فقط درد و رنج و نکبت و فلاکت به یادگار بگذارند.

وعده های مسخره و مردم فریبی نظیر برداشتن قانون یارانه و پرداخت سهام عدالت اصلا محلی از اعراب برای مردم ایران ندارد زیرا این امور زمانی باید انجام گیرد که سود نفت مستقیما به جیب مردم می رود و مردم خود اختیار درامدهای نفتی شان را دارند و از طرفی در این مملکت چه دارا و چه ندار به طور مساوی حق استفاده از درامد نفت را دارند و نفت فقط برای فقیر نیست. به عقیده اینجانب وجود نفت در ایران در زمان های گذشته یکی از دلایل داشتن چشم طمع به ایران از سوی قدرت های خارجی بوده است و الان یکی از دلایل انجام کودتا از سوی سپاه و احمدی نژاد و مصباح و هر چی آدم گدا و گرسنه و بی عرضه ای است که برای رسیدن به نان و نوایی لباس ریا را پوشیده اند و با حجاب دین از انجام هرگونه جنایتی روگردان نیستند.

اینجانب معتقدم باید اداره صنعت نفت ایران در اختیار شرکت ملی نفت ایران در حالی که یک سازمان مستقل از دولت است قرار گیرد و نحوه اداره این سازمان و انتخاب روسای آن با ساز و کاری هرچه مستقل تر انجام پذیرد تا جایی که بعنوان مثال کارمندان این سازمان حق عضویت در هیچ نهاد دولتی و نظامی و قضایی و غیره را نداشته باشند و نیز اعضای سازمان های نظامی و سیاسی و دولتی هم حق عضویت در این شرکت را نداشته باشند و از سویی شرکت های سرمایه گذاری خصوصی به نظارت شدید شرکت ملی نفت بوجود آیند که وظیفه سرمایه گذاری درامد نفتی ایران در ایران و دنیا را داشته باشند و نیز کنترل تبعات ورود ارز به مملکت و افزایش نقدینگی و در کل تبعات مالی و اقتصادی درامدهای نفتی از طریق همین شرکت های خصوصی و وابسته انجام پذیرد.

به عنوان مثال برای جلوگیری از افزایش بی رویه نقدینگی می توان سود حاصل از سرمایه گذاری درامدهای نفتی را به مردم داد نه اصل درامد را که این سود توسط همین شرکت های سرمایه گذاری به دست می آید. در پایان باید گفت به قول معروف تا نفت در ایران وجود دارد مردم رنگ آرامش را نخواهند دید مگر اینکه نحوه استفاده از آن سر و سامانی بگیرد.